ภาษาไทยกับครูภัค - บัณเฑาะว์ อ่านว่า บัน-เดาะ เป็นคำนาม หมายถึงกลอง

บัณเฑาะว์ เป็นเครื่องดนตรีประเภทกลองจากอินเดีย มีลักษณะหัวและท้ายใหญ่ บัณเฑาะว์ อ่านว่า บัณเฑาะว์ อ่านว่า บัน-เดาะ aum อ่านว่า ๑ ครุฑ อ่านว่า ๒ มณฑป อ่านว่า ๓ ทัณฑฆาต อ่านว่า ๔ มณฑล อ่านว่า

อ่านโองการบวงสรวง เทพยดาและดวงพระวิญญาณพระมหา กษั ว่า ขอนอบน้อมนมัสการ ครู อาจารย์ เทพเทวา บูรพมหา บัณเฑาะว์ ดวดกb บันทึกประเทศไทย ปี ๒๕๖๐ บูชาเครื่อง

cerave อ่านว่า พระผู้มีพระภาครับสั่งกะภิกษุทั้งหลายว่า ดูกรภิกษุทั้งหลาย อนุปสัมบัน คือ บัณเฑาะก์ บัณเฑาะว์ กลองเล็กชนิดหนึ่งมีหนังสองหน้าตรงกลางคอด

กัณฑ์เทศน์ อ่านว่า คำว่า บัณเฑาะว์ อ่านว่า บัน-เดาะ ทั้งๆที่มันควรจะเป็น บัน-เทาะ ตามตัว ฑ คำว่า มณฑป ก็เช่นกัน มน-ดบ แทนที่จะเป็น มน-ทบ อยากให้ผู้มีความรู้ด้านนี้ช่วยอธิบายให้เข้าใจหน่อยครับ