บ่าว - พจนานุกรมแปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน

บ่าว น คนใช้; ชายหนุ่ม; เรียกชายผู้เข้าพิธีสมรสว่า เจ้าบ่าว คู่กับ หญิงผู้เข้าพิธีสมรส ซึ่งเรียกว่า เจ้าสาว ดูคำอื่นๆในหมวด แปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน ขุดบ่อล่อปลา · คู่บ่าวสาว · หาค่าบ่มิได้

บ่าว 1 general volume_up · menial {น } บ่าว 2 ซึ่งเป็นภาษาพูด volume_up · lackey {น } บ่าว 3 ล้าสมัย  มักบ่าวอีสานใต้ คอร์ด วันนี้พบกับ2ศิลปิน พี่บ่าว - สาวบิว กับบทเพลงในตำนานจากแดนใต้ขวัญใจคนไทย บ่าววี อาร์สยาม - บิว กัลยาณี อาร์สยาม พร้อมชวน พี่หม่ำ